KategorieKuchnia antyrakowa

Czym jest i jak zrobić ocet żywy oraz przepis na oxymel

Ja to wciąż tkwię w zachwycie. To taki mój normalny w sumie stan 🙂 Ale tym razem zachwyt mój rośnie w miarę wkręcania się w pewien magiczny, kolorowy świat!

Świat Moniki Więckowskiej, świat pachnący ziołami, octami i oxymelami. Świat, do którego zaprosiłam Was już w TYM poście. Zajrzyjcie tam koniecznie, bo tam jeszcze więcej takich uroczych buteleczek z magicznymi eliksirami!

A co w nich jest? Śmiem twierdzić, że naturalna magia!

Choć pierwsze octy i oxymel zakupiłam od Moniki sama, to tym razem dostałam od niej specjalną przesyłkę z niezwykłymi produktami do wypróbowania. A że tyle w niej było wspaniałości, to podzieliłam ją na pół. W dzisiejszej połówce zaprezentują się Wam wiosenne octy – kwiatowy, ziołowy i mój faworyt – botwinkowy! Ale są też oxymele i wiosenna ziołowa herbatka!

Od razu powiem, że w kolejnym rzucie znajdą się także takie przysmaki, jak musztarda, syrop z geranium czy sole ziołowe! Jeśli więc macie ochotę na takie cuda, to zachęcam do kontaktu z Moniką – tel. 603 704 626, monika_wieckowska@o2.pl

I zanim oddam Monice głos i zanim wejdziemy w ten niemal nierealny świat, to kilka słów ode mnie!

Chyba zostałam bowiem octomaniaczką. Bo całkiem poważnie, to ta różnorodność octów to dla mnie nowość, a już się w nich zakochałam. Są tak aromatyczne! Zwłaszcza ten botwinkowy – „robi” całą sałatkę. Można je popijać z wodą – tutaj najfajniejszy jest ten z kwiatów czarnego bzu. Można robić z nich sosiki. Można po prostu spryskiwać nimi warzywka. Można mieszać z miodkiem i dawać dzieciom na odporność. Są i piękne w swej różnorodności, w tych kolorach, i zachwycające smakowo. A najważniejsze, że niosą z sobą masę dobra dla naszego ciałka.

Jeszcze pragnę się pozachwycać oxymelami. O tym żółciutkim pisałam ostatnio i trzymam go w zapasie na trudniejsze czasy. Ale ten antystresowy to… ojejejuu! Fantastyczny! Coś jak zupełnie nowe różane doświadczenie. Pyszne to to, musujące, lekko chyba przefermentowane. I doprawdy przynosi takie różane ukojenie…

Tym razem mamy dla Was materiał Moniki o octach żywych, a potem przepis na jeden z oxymeli!

Ocet naturalnie mętny, z osadem, niepasteryzowany jest najzdrowszy. To ocet „żywy” zawiera żywe kultury bakterii, które pomagają utrzymywać zdrową florę bakteryjną w naszych jelitach. To naturalny probiotyk.

Moja przygoda z octami na dobre zaczęła się kilka lat temu od warsztatów octowych z Justyną Pargiełą (zielarz, fitoterapeuta i naturopata). Byłam u Justyny na różnych wykładach związanych z ziołami, gdzie poszerzałam swoją wiedzę w zakresie ich wykorzystania oraz stosowania dzikich roślin. Na wykładzie było ogłoszenie o warsztatach octowych – na początku nie byłam nimi zainteresowana. Przecież od lat robiłam octy jabłkowe, gruszkowe, śliwkowe, malinowe, więc myślałam: po co mi te warsztaty, szkoda czasu (warsztaty były zaplanowane w sobotę na 5 – 6 godzin). Mąż mnie jednak przekonał, ażeby na nie pójść. Z warsztatów wróciłam bardzo zadowolona i pozytywnie zakręcona na punkcie robienia octów (warsztaty odbyły się w styczniu 4 lata temu). Od tamtej pory moja „produkcja” octów z roku na rok jest coraz większa. Z roku na rok przybywało słojów z fermentującymi octami. W końcu wolne miejsca na blatach kuchennych zapełniły się i nie było gdzie stawiać słojów. W tamtym roku mąż zakupił mi regał (nazywam go fermentacyjnym) z 5 półkami, na którym obecnie stoją 32 słoje z fermentującymi octami wiosennymi.

OCET MOŻEMY ROBIĆ CAŁY ROK

Myślałam, że zimą nie będę robiła octów, ale bardzo się myliłam. Zimą też można je robić i zapewniam Was, że jest z czego! Zimą powstały wspaniałe octy z igieł sosny i świerka (właśnie zimą zawierają one najwięcej witaminy C), z mrożonych owoców (aronii, jarzębiny, truskawek i malin), z owoców z kompotu, z suszonych kwiatów, ziół, na owocach z nalewek, z dodatkiem różnych przypraw korzennych czy ucieranych płatków róży (uwielbiam różę w octach). Wiosna to pączki z różnych drzew, mnóstwo kwiatów (z ich zbiorem trzeba się śpieszyć, bo ich okres występowania szybko mija), ziół i nowalijek, no i oczywiście oskoła. Lato to sezon w pełni na owoce, warzywa, kwiaty i zioła. Jesień to warzywa korzeniowe i dynie. Cały rok to sezon na rozmaite octy.

Z CZEGO MOŻEMY ZROBIĆ OCET?

Octy możemy robić na wodzie z cukrem, na kombuczy, na oskole (soku z brzozy), z dodatkiem miodu czy domowych syropów (np. z kwiatów bzu, płatków róży, czeremchy itd.), na soku owocowym (ocet „podwójnie owocowy” np. jabłka w soku jabłkowym zrobionym dowolnym sposobem tj. z wyciskarki czy z sokownika), czy też z samego soku owocowego lub warzywnego, ziołowego z dodatkiem cukru. Octy praktycznie możemy robić ze wszystkich składników roślinnych (oczywiście z wyjątkiem roślin trujących).

Jestem zwolenniczką robienia octów z produktów lokalnych, ekologicznych, służących zdrowiu. Z reguły robię octy z tego co urośnie w moim ogrodzie lub okolicy (oczywiście z dala od dróg, w czystej okolicy) oraz z owoców i warzyw z pewnego źródła od znajomych. Jeżeli używam cytrusów to wybieram te eko i myję je bardzo dokładnie.

Niektóre octy są zaplanowane np. mój ulubiony ocet z płatków róży i ocet z podagrycznika co roku musi być. Jednak duża część octów powstaje spontanicznie. W ramach kuchni zero waste, wszystko, co zostaje po zrobieniu posiłków, ląduje w słoiku na ocet, np. resztki ziół, owoców czy warzyw. Jeżeli w ogrodzie coś trzeba przerwać na grządkach, bo nasiało się za gęsto czy jest czegoś za dużo, też trafia to do słoika. Potem zastanawiam się, co by tu jeszcze dorzucić, co będzie mi pasowało zapachowo i smakowo – czasem połączenia są niecodzienne i zaskakujące, a efekt doskonały. Zachęcam do eksperymentowania.

Moja obecna tabela z octami zawiera ponad 150 różnych octów (nadal ich liczba rośnie), ale to tylko kropla w morzu możliwości, jakie dają nam dostępne u nas składniki. To tylko propozycja. Możemy się „bawić”, dodając różne składniki o smakach i zapachach, które lubimy.

JAK WYKONAĆ OCET?

Każdy ocet „żywy” robimy podobnie. Potrzebny jest słój (wielkość dowolna), który wypełniamy do połowy rozdrobnionym surowcem (ziołami, owocami, warzywami, kwiatami), zalewamy to wodą z cukrem/miodem, kombuczą z cukrem do 3/4 wysokości słoika, przykrywamy ściereczka lnianą (ręcznikiem papierowym) i zabezpieczamy gumką. W początkowej fazie fermentacji burzliwej, mieszamy 2 razy dziennie (trwa ona około 2-3 tygodnie), potem zostawiamy w spokoju bez mieszania. Czas fermentacji i produkcji octu zależy od wielu czynników m.in. od temperatury w pomieszczeniu (im cieplej, tym przebiega ona szybciej, przy niskich temperaturach poniżej 20°C jest słabsza, najlepsza temperatura to 23 – 26 °C), użytych składników i dodanego cukru.

Fermentacja octowa przebiega w 2 etapach:

Etap 1. Pierwszy etap to fermentacja alkoholowa, która przechodzi prawie równolegle w fermentację octową. Fermentacja octowa to tlenowy rozkład alkoholu etylowego na kwas octowy, wodę i produkty uboczne. Produkty uboczne powstałe podczas fermentacji octowej są bardzo ważne i nadają octowi przyjemny smak i zapach. Zdolność do tego rodzaju fermentacji mają bakterie octowe Acetobacter (pałeczki octowe).

Etap 2. Po około 4 – 6 tygodniach ocet jest już prawie gotowy, odcedzamy surowiec, a płyn zostawiamy jeszcze w słoju przykryty ściereczką na 2 – 3 tygodnie do dalszej, cichej fermentacji i dojrzewania. W tym czasie w occie może się zrobić galaretowaty krążek, czyli matka octowa. Jest to jak najbardziej naturalny i pozytywny objaw.

Obecność matki to dowód na bioaktywność octu i jego wysoką jakość, ale z czasem będzie się ona powiększać i dosłownie wypijać nam ocet. Najlepiej zdjąć ją, dodać do nowego octu (przyspieszy fermentację), zmielić i wykorzystać do sosu sałatkowego lub nawieźć nią rośliny w ogródku. 

Po tym etapie ocet przelewamy do butelek, nie filtrujemy go dokładnie. Butelki opisujemy i odstawiamy. Taki ocet, naturalnie mętny, z osadem, niepasteryzowany jest najzdrowszy. To ocet „żywy” zawiera żywe kultury bakterii, które pomagają utrzymywać zdrową florę bakteryjną w naszych jelitach. To naturalny probiotyk. Picie łyżki takiego żywego octu rozpuszczonego w szklance wody może przynieść wiele korzyści dla naszego zdrowia i samopoczucia. Na pewno nie można go pić nierozcieńczonego. Ocet może podrażnić żołądek i cały przełyk, ale i negatywnie wpłynąć na szkliwo zębów. Dlatego trzeba go rozcieńczać wodą i pić na zdrowie.

Ocet nie ma terminu przydatności, wręcz im jest starszy, tym lepszy. Nie ma potrzeby trzymania octu w lodówce. Z czasem octy żywe nabierają mocy i jeszcze lepszego smaku.

Octy naturalnie fermentowane robiono i stosowano już w starożytności, pito octy z wodą jako napój chłodzący (dodatkowo ocet uzdatniał nieprzegotowaną wodę do picia).

Octy z naturalnej fermentacji zawierają polifenole, mikroelementy oraz związki bioaktywne. Dzięki nim octy wspomagają podnoszenie odporności, mogą wspomagać regulowanie poziomu cukru, mają działanie przeciwutleniające, wspomagające odchudzanie oraz obniżające ciśnienie. Dodatkowo zawsze ocet będzie miał właściwości surowca, z którego został wykonany. (źródło: „Starożytna superżywność: Octy naturalne” Justyna Pargieła).

Kwasowość octu żywego zależy od ilości dodanego cukru i ilości cukru zawartego w surowcu, z którego robimy ocet. Można ją zmierzyć za pomocą tzw. zestawu do miareczkowania. Moje octy mają kwasowość od 1,5 % do 8 % (ocet zrobiony na bazie kombuczy).

Materiał ukazał się w magazynie Gotuj w stylu eko.pl – znajdziecie go także na stronie magazynu gotujwstylueko.pl

Poniżej obiecany przepis na uniwersalny oxymel. Więcej o tych niezwykłych miksturach znajdziecie w poprzednim poście TUTAJ.

Oxymel uniwersalny na wzmocnienie i przeziębienie

Składniki:

• ocet żywy jabłkowy – 1 litr
• ocet żywy szałwiowy (może być tylko jabłkowy) – 1 litr
• miód naturalny – 500 – 700 ml
• świeże zioła:  tymianek, szałwia, hyzop, geranium liście, rozmaryn, majeranek, natka pietruszki, liście laurowe świeże (opcjonalnie suche)
• papryka chilli – kilka
• czosnek – 2 – 3 główki
• chrzan, imbir świeży, kurkuma świeża, pieprz
• cynamon cejloński – laska 1 – 2 sztuki
• goździki – kilka

Użyte składniki są propozycją, skład może być za każdym razem trochę inny. Podstawa to dobry naturalny żywy ocet, dużo ziół, warzyw i przypraw o działaniu antybakteryjnym, przeciwwirusowym, przeciwzapalnym, rozgrzewającym i wzmacniającym naszą odporność oraz dobry naturalny miód.

Wszystkie zioła umyć i osuszyć. Kurkumę, imbir, chrzan, czosnek i zioła posiekać drobno. Wrzucić posiekane składniki do dużego słoja. Zalać octem, tak aby wszystkie składniki były przykryte.

Można użyć tylko octu jabłkowego (najważniejsze, żeby to był ocet żywy, naturalny) lub też innego octu wykonanego ze składnika o działaniu przeciwzapalnym, przeciwwirusowym i antybakteryjnym np. ocet tymiankowy, szałwiowy czy z geranium.

Słój zakręcić i odstawić do maceracji na minimum 3 tygodnie w temperaturze pokojowej, najlepiej zostawić nawet na 6 tygodni. Codziennie wstrząsnąć słojem. Po tym czasie odcedzić na sicie wszystkie składniki i dobrze je odcisnąć. Do odcedzonego płynu dodać miód i dokładnie wymieszać. Przelać do butelek i używać w razie potrzeby.

Zastosowanie:

Profilaktycznie i zapobiegawczo w okresie jesienno-zimowym stosuje się łyżkę oxymelu 1-2 razy dziennie. W początkowym stadium przeziębienia łyżkę co 2 godziny, a podczas infekcji łyżkę 3-4 razy dziennie.

Więcej przepisów na stronie Gotuj w stylu eko.pl

Przypominam, że po te i inne smakowitości prosto z natury, zwracamy się do Moniki: tel. 603 704 626, monika_wieckowska@o2.pl Monika wysyła paczki wszędzie, gdzie potrzeba 🙂

Jedzonko wiosenne – kotleciki z komosy i malinowa różowa owsianka

Wiosna rozkwitła i u mnie w domu!

Zdjęcia i relacje, które podrzucam Wam w social mediach pełne są teraz wiosennych kwiatów i nowalijek. Postanowiłam więc i tutaj rozwiośnić wszystko! A przy okazji podrzucić Wam kilka moich jedzonkowych pomysłów i patentów.

Będzie wciąż w klimacie kuchni roślinnej antyrakowej. Ale jak zawsze powtarzam, że jest to po prostu jedzonko pyszne, zdrowe, świeże, kolorowe i nie tylko wspiera terapię, ale przede wszystkim ma służyć jako profilaktyka raka i wielu innych chorób cywilizacyjnych.

Dzisiaj chciałabym w głównej mierze podzielić się z Wami moimi pomysłami na dwie pyszności – pieczone kotleciki z komosy i malinową różową owsiankę!

Kotleciki powstały, jak to często bywa, z przypadku. Zostało mi bowiem całkiem sporo ugotowanej komosy, no i musiałam z niej coś zrobić. Wtedy zazwyczaj dzieją się cuda, prawda? Bo z moich kotlecików jestem bardzo, bardzo dumna – takie dobre!

Pieczone kotleciki z komosy

Składniki:

  • 3 szklanki ugotowanej komosy (można gotować na oko – całość tutaj po prostu mieszamy tak trochę na oko właśnie :))
  • 1 mała cukinia
  • 1 szklanka ciecierzycy ugotowanej
  • 4-5 łyżek pasaty pomidorowej
  • 2 łyżki musztardy dijon
  • 2 ząbki czosnku
  • 3-4 łyżki oliwy z oliwek
  • 3-4 łyżki ulubionej przyprawy typu suvlaki czy gyros
  • sól, pieprz
  • bułka tarta (około 3/4 szklanki)

Cukinię ścieramy na tarce o dużych oczkach, solimy i po chwili odsączamy z nadmiaru wody. Ciecierzycę rozdrabniamy widelcem lub moździerzem. Do miski przekładamy komosę, cukinię, cieciorkę, pasatę, musztardę, wszystkie przyprawy i oliwę. Mieszamy dokładnie. Na koniec dosypujemy bułkę tartą w takiej ilości, aby można było formować małe kotleciki.

Kotleciki układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Pieczemy w 180 stopniach 20-30 minut – aż się ładnie zarumienią.

Polecam podawanie ich z sosem pomidorowym albo….

Albo jak tylko macie na to ochotę! Ja na przykład, jak widać tutaj poniżej, dodałam je choćby do wegańskiego bigosu z boczniakami. Uczyłam się go robić z przepisu Jadłonomii, ale od tamtej pory to już mam raczej każdorazowo inną wariację na jego temat 🙂 Wciąż jednak uwielbiam. Czy to z chlebkiem, czy….

…czy inaczej… 🙂 Jak zobaczycie na zdjęci poniżej – potrzeba matką wynalazku. I tak powstały chrupiące sajgonki z wegańskim bigosem. Czy ktoś już je tak jadł??

Bo znowuż musiałam kombinować. Dolałam bowiem do resztek bulionu warzywnego sok z kiszonych buraczków i tak, po doprawieniu, powstał mi ekspresowy barszczyk. A do barszczyku wiadomo – przydałyby się jakieś paszteciki! Zawinęłam więc po troszku bigosu w podwójne płaty papieru ryżowego, nasmarowałam je oliwą i posypałam czarnuszką. Zapiekłam całość w piekarniku, aż stały się rumiane i chrupiące. No i powiem Wam, że fajne mi to to wyszło!

Zrobicie?

I jeszcze mały przerywnik na dobro wiosenne, które ostatnio dorwałam, a które ubóstwiam – młodą kapustę!

Zrobiłam od raz michę takiej antyrakowej surówki i pochłonęłam na śniadanie.

Jak zamienić kapustę w surówkę antyrakową? Szatkujemy ją, solimy, dolewamy odrobinę dobrego octu (dałam botwinkowy), chwilę wyrabiamy to rękami i odstawiamy na chwilę kolejną. W między czasie trzemy nieco marchewki, bierzemy sporo kiełków brokułu i np. jarmużu i drobno je siekamy (dzięki temu „giną” w kapuście). Dodajemy całość do kapusty, zalewamy odrobiną oleju lnianego lub z ostropestu, mieszamy i gotowe!

Pycha!

No teraz czas na małą malinową rozpustę! Moje śniadankowe rozkosze!

Czyli moją ostatnio ulubioną malinową owsiankę! Koi, jak rzadko które śniadanie. Sprawia, że dzień wydaje się zaczynać lepiej. A takiego ukojenia malinowego trzeba mi teraz bardzo!

Malinowa roślinna owsianka

Składniki:

  • dwie duże garści płatków owsianych
  • około szklanki mleka sojowego (ma przykryć płatki i jeszcze trochę)
  • łyżeczka cynamonu
  • garść lub i więcej mrożonych malin
  • łyżka siemienia lnianego
  • 3-4 łyżki pokrojonych orzechów (u mnie brazylijskie i migdały)
  • 2-3 łyżki suszonych pokrojonych owoców (u mnie czereśnie i śliwki)
  • 2 łyżki miodu

Mniej więcej w trakcie gotowania płatków popijam sobie szklankę wody z octem lawendowym lub z kwiatów czarnego bzu. Aby zmniejszyć skok cukru.

Do rondelka przekładam płatki owsiane, zalewam je mlekiem sojowym i gotuję na małym ogniu. Od zagotowania kilka minut, aby płatki zmiękły. Cały czas mieszając, bo łatwo się przypala. W między czasie dodaję cynamon, a pod koniec gotowania, wrzucam mrożone maliny. Mieszam jeszcze chwilę, aby część malin się połączyła z mlekiem tworząc piękny różowy kolor. Ściągam z ognia. Wtedy kroję orzechy i suszone owoce. Dodaję do owsianki. Siemię lniane najlepiej na świeżo zmielić w młynku i także dodać (czasem na szybko dodaję całe ziarenka). Na samym końcu dodaję miód, aby nie stracić jego cennych właściwości wysoką temperaturą.

I doprawdy świat staje się bardziej… malinowy!

Kuchnia roślinna antyrakowa – źródła informacji

Gdzie szukać informacji na temat diety antyrakowej?

Od czego zacząć?

Jak wspierać swój dzielny organizm w trudnym procesie leczenia onkologicznego?

Docierają do mnie takie pytania, postanowiłam więc stworzyć pierwszy wpis informacyjny dotyczący diety antyrakowej.

Moja historia onkologiczna trwa już rok. I jest to kawał czasu, który poświęciłam na poszukiwania i douczanie się, a potem wdrażanie tego wszystkiego w życie. Poniżej znajdziecie odnośniki do źródeł informacji, z których ja czerpałam, a które mogę polecić, jako początek Waszej drogi. Bo tak naprawdę tych wszelkiej maści artykułów, filmików, wywiadów, tych wszystkich treści, które sama przejrzałam było multum. I cały czas się tu uczę. Wciąż poszukuję i się dokształcam.

Efekty moich kulinarnych doświadczeń staram się pokazywać Wam na co dzień w relacjach w social mediach. Mam nadzieję, że zainspirują Was do zmian, bo pamiętamy, że dieta antyrakowa nie tylko wspomaga leczenie, zmniejsza ryzyko nawrotów, ale także działa jako profilaktyka chorób nowotworowych. Jest więc dla nas wszystkich! Zaglądajcie więc na mój Instagram LiliNatura!

Ja w mojej historii onkologicznej postawiłam na podejście holistyczne. Kompleksowe wręcz. Jak już kiedyś Wam pisałam, nie chodzi tu tylko o dietę. Wierzę, że dopiero kiedy zadbamy o nasze ciało na wszelkie możliwe sposoby, zdoła ono powrócić do stanu pełni zdrowia.

Głównymi filarami mojego zdrowienia są więc:

  • dieta antyrakowa – roślinna/wegańska, pełnowartościowa, bezcukrowa, niskotłuszczowa, możliwie ekologiczna i nieprzetworzona, w której dominują antyrakowe superfoods
  • aktywność fizyczna
  • praca z głową i redukcja stresu (terapia, medytacje, ćwiczenia oddechowe, praktyka wdzięczności itp.)
  • oraz wszystko to, co może mi zaoferować medycyna konwencjonalna

Wierzcie mi lub nie, ale zaręczam, że pomimo tego wszystkiego, co się dzieje we mnie i dookoła mnie, nigdy nie czułam się lepiej 🙂 Co więcej, wiem, że mam jakąś sprawczość. Że nie tylko siedzę i czekam na kolejne wizyty w szpitalu, ale działam. I działanie to sprawia mi ogromną radość, co już samo w sobie jest bardzo pozytywne.

Niestety moje podejście nie zawsze spotyka się ze zrozumieniem. W Waszej drodze do wyzdrowienia pewnie także napotkacie wiele osób, które mogą podchodzić bardzo sceptycznie do choćby samej diety. Ja spotkałam ich sporo, a że nie umiem jeszcze ładnie naukowo argumentować, to zwyczajnie zamykałam temat i popadałam w zwątpienie.

Nauczyłam się już jednak dwóch rzeczy. Po pierwsze – moje podejście nie jest dla każdego i po prostu trzeba to zaakceptować. To mój wybór, poparty intuicją i głębokim researchem. Może też tak być, że nie jest to droga, na którą i Wy się zdecydujecie. To jest Wasza decyzja, rozumiem to. Zmiany wydają się ciężkie i trudne. Nie każdemu też wszystko służy, a ja nie chcę namawiać. Pokazuję jedynie to, na co sama się zdecydowałam i przy czym trwam obecnie.

Po drugie – dla wszystkich wątpiących w antyrakowe działanie diety, wymyśliłam taki oto argument: moje ciało zmaga się z ciężką, bardzo obciążającą chorobą i muszę zrobić wszystko, aby jak najlepiej je w tym wesprzeć. Aby je wzmocnić, aby mu ulżyć. Aby mogło cały swój potencjał wykorzystać na walkę z rakiem, a nie innymi obciążeniami. Wybór najzdrowszej, pełnowartościowej diety, pełnej świeżych warzyw i owoców, pozbawionej w dużej części żywności przetworzonej, służy mu najlepiej i pomaga przywrócić pełne moce regeneracyjne.

Wracając do meritum, oto tych kilka źródeł, od których polecam rozpocząć Waszą drogę do kuchni antyrakowej:

  • E-book Patrycji Kowalik – Rak-it – dostępny TUTAJ – ten e-book to był dla mnie przełom. Byłam na początku leczenia, nic nie wiedziałam, poddawałam się terminom, na pierwszą chemię wzięłam colę… I pewnego dnia, kiedy byłam sama w domu, siadłam do komputera, otworzyłam google i znalazłam stronę Patrycji. Od razu kupiłam e-booka i od razu przeczytałam go w całości. Choć można powiedzieć raczej, że go wchłonęłam! I tak, ot po prostu, z dnia na dzień, zmieniłam wszystko 🙂
  • dostępne choćby np. na YouTubie wykłady
    • dr Kristi Funk – specjalizuje się w nowotworach piersi, ale dużo wiedzy jest uniwersalnej, polecam zacząć od TEGO filmiku i zapisać sobie stamtąd wszystko
    • dr Wiliama Li – fascynujące opowieści choćby o angiogenezie i zielonej herbacie, możesz zacząć od TEGO i szperać dalej
  • Materiały Chrisa Wark z chrisbeatcancer.com
    • treści, które zajdziecie na stronie – bardzo inspirujące i dodające nadziei wywiady
    • książka Chrisa – Ty też możesz pokonać raka – jest dostępna w polskich księgarniach po polsku, ja kupiłam e-booka
    • kurs-program Chrisa Square One – dostępny na stronie. Chris co jakiś czas organizuje eventy z bezpłatnym dostępem do kursu i ja tak go właśnie obejrzałam. Możecie więc ten dostęp wykupić lub poczekać na kolejny bezpłatny event.
    • książka kucharska Beat cancer kitchen z masą inspiracji kuchni roślinnej
  • Książki:
    • Antyrak, Nowy styl życia, dr David Servan-Schreiber, wyd. Albatros – książka, którą koniecznie trzeba przeczytać! Ja ją pochłonęłam jak jakiś thriller medyczny. Bardzo dużo wyjaśnia, bardzo pomaga. Zwracam tylko uwagę, że została napisana już całkiem sporo lat temu i w kwestii diety od tamtego czasu bardzo wiele badań poczyniono – na to tylko bierzemy poprawkę.
    • Kompleksowa dieta antyrakowa krok po kroku, Liana Werner-Gray, wyd. Vital – dosyć lekko, prosto i konkretnie. Całkiem sporo przepisów. Czytała ją także jedna z moich szpitalnych towarzyszek, lekarka, która także stosowała się do tamtych wytycznych.
    • Wygraj z rakiem, Neal D. Barnard, Jennifer K. Reilly, wyd. Źródła Życia – bardzo dużo praktycznych porad i sporo rzeczy ładnie wyjaśnionych.
  • Z polskich poleceń:
    • Materiały Fundacji Rakiety – zobacz TUTAJ, polecam posłuchać webinarów TUTAJ
    • A jeśli szukacie konkretnej osoby, do której można się zwrócić, to sama od jakiegoś czasu obserwuję dr Emilię Kałędkiewicz i wierzę, że jest odpowiednią osobą. Jest ona dietetyczką kliniczną ze specjalizacją w onkologii i założycielką poradni Profilaktycznej Dietetyki Onkologicznej NutriV. Ja panią Emilię obserwuję na Instagramie i jest ogromnym źródłem inspiracji i motywacji – zajrzyjcie TUTAJ.
  • A z lżejszych rzeczy wartych obejrzenia, choć nie bezpośrednio dotyczących tylko kuchni antyrakowej polecam mini serię Netflixa – Jesteś tym, co jesz. Bliźniaczy eksperyment – TUTAJ

No, to na początek chyba wystarczy. Jeśli będę napotykać kolejne źródła warte polecenia, wpis będzie aktualizowany.

Zapraszajki i polecajki na styczeń ’24

Ależ mam dzisiaj dla Was dużo informacji! I to różnych różniastych, ale postanowiłam zmieścić je w jednym obszernym poście. Bo bardzo, ale to bardzo chciałabym podzielić się z Wami moimi małymi odkryciami i zachwytami!

Mam więc coś do słuchania, oglądania i czytania (choć w sumie – gotowania), ale też kilka rzeczy, które szczególnie przypadły mi do serca. Będą to i kosmetyki i rzeczy różne. Takie, które dostałam od Aniołka i cieszą mnie bardzo, ale też coś niecoś co udało mi się upolować na tegorocznych wyprzedażach. Bo rzeczy potrafią sprawiać radość i nie dajcie sobie wmówić, że nie!

A zaczynamy od piosenki, która ostatnio wpadła mi w ucho i wyjść z niego nie może!

Fajne, prawda?

To teraz coś wyjątkowego do oglądania. Film dokumentalny Niezwykły świat grzybów polecił mi kolega na moim oddziale. Mówił, że jest niesamowity i że koniecznie muszę go zobaczyć. To zobaczyłam i z kolei – polecić muszę go Wam!

W piękny plastyczny sposób ukazuje nam on świat, o którym często nie mamy pojęcia, a w zasadzie nim żyjemy. Grzyby bowiem, kochani, są niesamowite. Wręcz magiczne. I są wszędzie!

No, zobaczcie! Znajdziecie go na Netflixie.

To teraz pora na czytanie. Choć w zasadzie gotowanie!

Bo wiecie, ja to ostatnio jestem jakby… monotematyczna. Sięgam po książki, które w ten czy inny sposób mają mi pomóc. A najwięcej to jakoś tak naturalnie czytam o żywieniu w profilaktyce i walce z rakiem.

Dzisiaj chciałabym polecić Wam coś lekkiego w tym właśnie temacie! Beat cancer kitchen autorstwa Chrisa Wark i jego żony Micah. Chris jest bardzo znanym na Zachodzie propagatorem kuchni antyrakowej, a właściwie bardzo radykalnego go niej podejścia. Sam niegdyś walczył z rakiem, bardzo dawno temu, i od tego czasu inspiruje innych do zmian w stylu życia, które nie tylko wspomagają terapie, ale też nieraz je zastępują. Jego strona Chris Beat Cancer to skarbnica wiedzy i wielu pozytywnie nastrajających historii osób, które pokonały tę trudną chorobę. Wcześniej czytałam już jedną książkę Chrisa – Ty też możesz pokonać raka, przeszłam także jego kurs online, a teraz zachwycam się pomysłami na potrawy!

Beat cancer kitchen to nie tylko książka kucharska. To skarbnica wiedzy, pomysłów i nadziei. Przepisy są proste, choć nieraz trochę nazbyt amerykańskie. Z pewnością wykorzystam wiele z nich jako bazę dla moich własnych pomysłów.

Ach, książka nie ma polskiej edycji. Jest po angielsku, a znajdziecie ją choćby na Allegro.

Jeśli już posłuchaliśmy, pooglądaliśmy i pogotowaliśmy, to pora na małe polecenia kosmetyczne i nie tylko!

Zachwycać się lubię. Wiadomo. A oto czym zachwycałam się ostatnimi czasy!

Świeca sojowa Ciepły Wieczór marki Senua – czyli dziecko dziewczyn z Kopalnia-Zdrowia.pl o zapachu jabłka i mandarynki z cynamonem, goździkami i jodłą. No po prostu coś idealnego na taką zimę, jaka nam obecnie panuje. I chyba doprawdy nie ma lepszej definicji zapachowej ciepłego wieczoru! / Ja świecę dostałam od Aniołka, a Was odsyłam na stronę Kopalnia-Zdrowia.pl

Krem barierowy SPF50 nawilżająco-ochronny od Bielendy to moje małe zimowe odkrycie. Polubiłam się z nim bardzo i nakładam go o poranku w zimne dni. Jest to kremik z tych tłustszych, po których czujesz, że skóra jest zabezpieczona przed całą tą polsko-zimową aurą. Jest też mięciutka i nawilżona. No i ma filtr SPF 50, więc chronimy skórę na wszelkie sposoby. Krem kupiłam sobie sama na House of Beauty Brands – czyli w sklepie Bielendy.

FEEDSKIN Bye Eye Bag Serum pod oczy czyli mój obecnie ulubiony kremik pod oczy wypełniony samymi dobrymi składnikami. No i pachnie lekko kawą, co samo w sobie jest przyjemne i pobudza. Na etykiecie wyszczególniono najważniejsze komponenty takie jak kofeina, pullalan, trehaloza, betulina, liporetinol i kwas hialuronowy. Więcej o nich poczytacie na stronie Sylveco, ja tylko dodam, że skóra po oczami jest widocznie ładniejsza!

A kiedy chcę dodać tym trochę bardziej szarym dniom nieco magii, maluję sobie magiczną kreskę na oczach i cały świat staje się brokatowy! Naprawdę! To działa! Polecam do tego celu moje małe odkrycie sprzed kilku miesięcy – Cross the Line Eyeliner Wibo. Ma naprawdę śliczny odcień, mieni się syrenio i dodaje blasku oczom. Do tego wygodnie się nakłada i wystarcza na bardzo długo. Ja go kupiłam w Rossmannie zdaje się, ale znjadziecie go też na stronie Wibo.

W prezencie świątecznym od marki Sylveco dostałam Zimowe masło do ciała o zapachu wiśni i cynamonu i totalnie przepadłam. Jest uzależniające! Całkowicie uwielbiam ten zapach! Jeśli dobrze pamiętam to czerwona seria kosmetyków Vianek tak właśnie pachnie. Problem tylko taki, że te zimowe kosmetyki są wersją limitowaną i nie ich już na stronie producenta. W zestawie znajdziecie je choćby w Hebe.

A z rzeczy niekosmetycznych, a całkowicie rzeczowo-materialnych, to poniżej moje małe zachwyty, które cieszą mnie na co dzień!

Wzór tego pledu-kocyka-narzutki zachwycił mnie już dawno. Być może już go nawet Wam pokazywałam. Jest to kocyk marki Medicine. A dokładniej jeden z kilku bardzo ciekawych kocyków, które marka udostępniła w zeszłym sezonie. Wszystkie piękne, ale ten najpiękniejszy. I sama nie wiem, czy ładniej prezentowałyby się na ścianie czy na łóżku. Kocyk dostałam w końcu w prezencie od Aniołka i służy jako narzuta. I cieszy oczy! / znajdziecie go na Answear

Kiedy najlepiej kupować letnie sukienki? W środku zimy! Bo można znaleźć je w super cenach na wyprzedażach. I tak to właśnie mam z Zarą, że w zimie kupuję sobie jakąś wyjątkową letnią sukienkę. Tym razem, zwłaszcza ze względu na moje operacyjne historie i no… nieco inne potrzeby… wybrałam taką tunikę z wiskozy ze złotą nitką i zamierzam w niej przechodzić całe lato. Nie ma chyba wygodniejszej formy sukienki, prawda? / Zara

Z kolei w Promodzie nabyłam moją nową ulubioną bluzę z cudownie złocistym wspaniałym nadrukiem. I teraz tak promieniuję tymi dobrymi wibracjami! No i pasuje do wszystkiego 🙂 / Promod

Zamarzyły mi się takie gwiezdne magiczne kolczyki o różnych długościach i Aniołek mi je przyniósł! Mają urocze perełki i także sprawiają, że wszystko zaczyna być jakieś takie… niebiańskie! / Parfois

A to mój nowy ulubiony kubeczek. W wielkości idealnej na kawę. Mam ostatnio małe zboczenie w kierunku kamionki i takich właśnie kolorów. Także dziękuję znowuż bardzo Aniołkowi! I chyba jeszcze dokupię niebieski… / Duka

Na koniec uroczy kuferek, który nabyłam na bardzo przyjaznej promocji, której już nie ma. Już wcześniej przykuł moje oko, bo od dawna rozglądałam się za taką uniwersalną torebką do wszystkiego i koniecznie z paskiem cross-body. Miało być praktycznie, wygodnie i ładnie. No i jest cudownie! Torebkę znalazłam na Botimo

Na koniec jeszcze podzielę się z Wami kilkoma nie-rzeczami, które mnie teraz cieszą:

  • ten tydzień jest pierwszym tygodniem od dawna, kiedy nie musiałam być w szpitalu. Cieszę się nim jak dziecko, bo te mrozy sprawiają, że dom jest teraz najprzytulniejszy. Szkoda tylko, że prędko się taki domowy tydzień nie powtórzy.
  • małżonek dodał mnie do swojego Spotify i sobie teraz słucham super muzyczki bez reklam. Tak wiem… dopiero teraz… No ale się cieszę!
  • wczoraj zrobiłam tak dobrą ogórkową (wegańską!), że moje córki dojadały dokładki i zeszła cała od razu. Drobiazg, ale cieszy!
  • zazwyczaj późną jesienią poszukuję kalendarza-planera, do planowania moich działań bliższych i dalszych. Tej jesieni myślałam, że odpuszczę, bo z zeszłorocznego planowania wyszły nici. Wygląda jednak na to, że wracam do gry i planować muszę! I rozpisywać sobie pomysły i no… wszystko. Zakupiłam więc planer teraz, kosztował już grosze i powoli się wypełnia. 😀 😀 😀
  • nauczyłam się praktykować wdzięczność tak jakby… nieustająco. Czuję ją co chwilę i zachwycam się nią w najdziwniejszych momentach. I to jest wspaniałe!

No, to buziaki!

Pieczona kapusta z fasolą i grzybami

Wracając do jedzonka… Czyli spieszę z zapytaniem, czy podglądacie w social mediach moje relacje jedzonkowe? Zapraszam do śledzenia, bo staram się tam inspirować i pokazywać, czym wspieram swój własny organizm z walce z chorobą. Zazwyczaj nie starcza mi czasu, aby i tutaj jakoś ładnie opracować temat i wrzucić jako post. A szkoda, bo całkiem fajne mi te jedzonka wychodzą.

Bo może być roślinnie, kolorowo, sezonowo, antyrakowo i pysznie! Może, może! I raz jeszcze przypominam, że takie gotowanie nie tylko wspiera zdrowienie, ale może stanowić także genialną profilaktykę nie tylko nowotworową, ale także innych chorób cywilizacyjnych!

O ile w kuchni antyrakowej stawiamy na surowe owoce i warzywa, o tyle jesienią potrzebujemy czasem się także po prostu rozgrzać! Dzisiaj więc proponuję codzienną porcję surowizny wesprzeć także czymś, co doskonale wpisuje się w sezon, zadziała rozpieszczająco, jest przepyszne, wspiera nasze jelitka i ichniejszą florę bakteryjną, jest pełne białeczka i leczniczej mocy grzybów! A dodatek czarnuszki, czosnku, kurkumy i ziół dodatkowo zadziałają antyrakowo. Kuchnia antyrakowa bowiem lubi i je i kiszonki i grzyby i fasolę!

Dzisiaj więc szef kuchni poleca bardzo prostą, a jakże przyjemną jesienią pieczoną kapustę z fasolą i grzybkami!

Pieczona kapusta z fasolą i grzybami

Składniki:

  • kiszona kapusta – najlepiej eko – 0,5 kg
  • około 3 szklanki fasoli jaś
  • 1 szklanka suszonych grzybów – ale im więcej tym lepiej
  • 2-3 śliwki – użyłam świeżych, można zastąpić 5-6 suszonymi
  • 2 łyżki czarnuszki
  • łyżka kurkumy
  • 3 łyżki oliwy z oliwek
  • 1 ząbek czosnku
  • 1 łyżka papryki wędzonej
  • 1 łyżka ostrej papryki
  • 2 łyżki tymianku
  • 1 łyżka majeranku
  • 4-5 liści laurowych
  • 5-6 ziarenek ziela angielskiego
  • sól, pieprz

Dzień wcześniej zalewamy fasolę wodą i moczymy najlepiej przez całą noc.

Nazajutrz gotujemy ją do miękkości w wodzie z dodatkiem soli, liści laurowych i ziela angielskiego – w zależności od fasoli 1-2 godziny. Grzyby gotujemy na małym ogniu w wodzie, także do miękkości.

Do naczynia żaroodpornego przekładamy ugotowaną fasolę (bez liści laurowych i ziela angielskiego), grzyby oraz kilka łyżek wody z gotowania grzybów. Do tego dodajemy pokrojone śliwki i czosnek, oliwę, kapustę (można dodać także kilka łyżek wody spod kapusty) i pozostałe przyprawy. Jeśli nie lubicie bardzo kwaśnych dań, kapustę wcześniej można przepłukać. Solimy i pieprzymy do smaku. Mieszamy całość i przekładamy do piekarnika na 200 stopni na pół godziny. W międzyczasie warto całość przemieszać.

Podajemy samo lub z pieczywem.

Kuchnia antyrakowa: roladki z cukinii z orzechami i chrzanem

Kochani, jeśli jeszcze nie mieliście okazji zobaczyć, daję znać, że na Instagramie i w relacjach w social mediach praktycznie codziennie podrzucam inspiracje z mojej kuchni antyrakowej. Są tam zazwyczaj moje posiłki i bardziej lub mniej udane wegańskie eksperymenty. Zbiera mi się też już całkiem sporo gotowych przepisów, które czekają na dokładne opracowanie i sfocenie. Co jest o tyle trudne, że co chwilę mam ochotę próbować czegoś nowego! Niemniej jednak szykujcie się na zalew pyszności, bo…

…bo przypominam, że moja kuchnia antyrakowa, to nie tylko walka z chorobą, ale także profilaktyka! Nie tylko raka, ale wielu chorób cywilizacyjnych. No i po prostu są to kolorowe, zdrowe posiłki pełne warzyw i owoców, które dodadzą Wam energii i wzmocnią Wasz system immunologiczny.

A co tam dzisiaj szef kuchni poleca?

Pychotę! Roladki z cukinii z orzechami i chrzanem. Smak jest odrobinę zaskakujący, ale naprawdę pyszny. Całość jest w pełni wegańska i naładowana niemal po brzegi antynowotworowymi superfoods! Nic tylko zajadać! Pamiętajcie tylko, że najlepiej takie roladki zjeść w towarzystwie świeżej sałaty, bo w diecie antyrakowej stawiamy na dużą ilość surowych warzyw i owoców!

Roladki z cukinii z orzechami i chrzanem

Składniki:

  • 1 cukinia, raczej większa
  • pół szklanki orzechów brazylijskich
  • pół szklanki nerkowców
  • pół szklanki migdałów
  • 1/3 korzenia chrzanu – obranego i pokrojonego na mniejsze cząstki
  • 3 ząbki czosnku
  • 2 łyżki nasionek siemienia lnianego
  • ok. 10 łyżek oliwy z oliwek extra vergine
  • garść listków świeżej bazylii
  • sól, pieprz
  • ulubione zioła śródziemnomorskie – dużo!
  • puszka krojonych pomidorów
  • 1-2 łyżeczki cynamonu
  • do podania – kiełki z brokułu, świeży por

Cukinię kroimy wzdłuż na paski – nie muszą być bardzo cienkie, mogą być… rustykalne 🙂 Przekładamy je na blachę do pieczenia wyłożoną papierem, solimy i lekko zwilżamy oliwą. Wstawiamy do piekarnika na 200 stopni, aż zmiękną.

W tym czasie robimy nadzienie do roladek. Do blendera przekładamy orzechy. Mogą to być te, których ja użyłam, a możecie wymienić je też na orzechy laskowe czy włoskie. Ogólnie wszystkie orzechy, te rosnące na drzewach, mają silne właściwości antyrakowe i można je zajadać spokojnie (pamiętajcie, że nie zaliczamy tutaj orzeszków ziemnych!). Do orzechów dodajemy czosnek, siemię lniane i chrzan – kolejne antyrakowe superfoods. A to jeszcze wzmacniamy mocą bazylii i oliwy z oliwek (około 5-7 łyżek – tak, aby konsystencja po zblendowaniu przypominała gestą pastę). Całość doprawiamy do smaku solą, pieprzem i ziołami (polecam dużo). Wszystko blendujemy na orzechową masę.

Plastry cukinii wyciągamy i lekko studzimy. Na dno naczynia żaroodpornego przekładamy pomidory z puszki. Posypujemy je solą, pieprzem, cynamonem i ziołami.

Robimy roladki – na każdy z pasków cukiniowych nakładamy hojną ilość pasty orzechowej i zawijamy. Roladki układamy na pomidorach. Jeżeli zostanie nam trochę pasty orzechowej, dodajemy ją do pomidorów w naczyniu (powinno zostać, polecam wmieszać ją w pomidory, stają się wtedy treściwsze i pyszniejsze).

Gotowe danie zapiekamy w piekarniku w 200 stopniach przez 20-25 minut, aż sos się zredukuje, a roladki zarumienią. Podajemy z antyrakowymi kiełkami i porem.

Pycha!

Facebook